Τις τελευταίες μέρες υπάρχει μια συζήτηση γύρω από το ζήτημα των αμβλώσεων. Ο τύπος παραθέτει τις απόψεις "ειδικών", βουλευτών, νομικών, ηθοποιών. Άντρες στην συντριπτική τους πλειοψηφία. Τα σχετικά άρθρα και σχόλια στο διαδίκτυο αναρίθμητα, με εξαιρετικά ενδιαφέρον περιεχόμενο. Ποικίλες αναλύσεις, κοινωνιολογικής και ψυχολογικής σκοπιάς.
Το μήνυμα παντού το ίδιο και ξεκάθαρο.
Δεν είναι που ο Αναδιώτης και ο Σερβετάλης, και κάθε μισογύνης ρατσιστής κάνει λόγω για τις αμβλώσεις, ούτε η λέξη δολοφονία περί αγέννητου παιδιού που με ευκολία χρησιμοποιείται χωρίς κανένα ουσιαστικό έρεισμα πέρα απ’ το να διαιωνίζει την ρητορική μίσους και σκοταδισμού.
Είναι που το κράτος δε χρειάζεται καμία συναίνεση για να επιβάλλει την κυριαρχία.
Είναι που οι έμφυλες σχέσεις εξουσίας διασχίζουν τους αιώνες και εκτείνονται σαν θηλιά γύρω απ΄τα σώματα μας. Η εργαλειοποίηση του γυναικείου σώματος με κάθε τρόπο, η ενοχή στον έρωτα, η ταύτιση σεξουαλικότητας και παραγωγικής ικανότητας. Γιατί η αναπαραγωγική μας ικανότητα αποτελεί την αιτία της περιθωριοποίησης μας, της πολλαπλής καταπίεσης μας.
Είναι που στον καπιταλισμό και την πατριαρχία πρέπει να διεκδικήσεις τα αυτονόητα.
Η αυτοδιάθεση του κορμιού μας είναι προϋπόθεση για την απελευθέρωσή μας.
Το δικαίωμα να ελέγχουμε τα σώματά μας, τη μοίρα μας, τις εαυτές μας.
Για όλα αυτά που δε χωράνε σ’ ένα κείμενο, σ’ ένα πανί. Για την συλλογική αναπνοή. Για να μιλάμε φωναχτά, ψιθυριστά , για να προστατευτούμε. Να αγκαλιάσουμε το σώμα μας και τις επιθυμίες μας.
Να οργανωθούμε. Να δημιουργήσουμε κοινότητες αντίστασης και αλληλεγγύης.
Να κάνουμε πράξη τη σεξουαλική μας αυτοδιάθεση.
Δε θα μας την παραχωρήσει κανείς.
Μια μεγάλη αγκαλιά σ’ όλες εκείνες τις γυναίκες που αυτές τις μέρες επανατραυματίζονται απ όσα ακούγονται.
Ανοιχτός Κοινωνικός Χώρος Xanadu
*πανό που κρεμάστηκε στην πόλη της Ξάνθης για το ζήτημα των αμβλώσεων.
